English info

Biura Informacji Kredytowej na świecie

Autor: Analizator BIK

Data: 4 czerwca 2014

Na świecie jest wiele biur, które zajmują się przetwarzaniem i zbieraniem historii kredytowej. Szczególną uwagę należy zwrócić na „wielką trójkę” amerykańskich biur informacji kredytowej, które gromadzą znaczną część danych z całego świata:

  1. EXPERIAN – biuro to zawiera informacje z ponad 30 krajów m.in. USA, większość krajów europejskich, Argentyny, Brazylii, Chile, RPA. Chin, Japonii, Australii)
  2. EQUIFAX – w bazie biura znajdują się informacje z 14 państw.
  3. TRANSUNION – przechowuje i przetwarza dane z takich krajów jak: Kanada, Chile, Kostaryka, Kolumbia, Dominikana, Ekwador, Meksyk, USA, Wenezuela, Chorwacja, Czechy, Włochy, Rosja, Słowacja. Jest on liderem światowym, specjalizującym się w informacji i zarządzaniu usługami kredytowymi.

Instytucją działającą w Austrii jest prywatne biuro kredytowe KSV. Biuro to gromadzi pozytywne jak i negatywne informacje, które wymienia z bankami oraz firmami, które zajmują się ubezpieczeniami i leasingiem działającymi na terenie całego kraju. Firmy wchodzące w skład KSV opłacają roczną składkę, której wysokość zależna jest od wielkości firmy. W austriackim biurze każdorazowe uzyskanie raportu kredytowego jest płatne. Dane przechowywane są przez 3 lata po spłaceniu kredytu oraz do 30 lat w przypadku niespłaconych kredytów.

W Belgii  działa biuro UPC i zajmuje się prywatnym rejestrem danych. Istnieje od ponad 50-ciu lat i zrzesza 60 instytucji finansowych, które reprezentują 96% rynku kredytów konsumenckich jak również 90% kredytów hipotecznych. Od roku 1987 Bank Narodowy prowadzi rejestr negatywnych danych o kredytach konsumenckich i hipotecznych. Złożenie zapytania do UPC przed udzieleniem kredytu przez instytucje finansowe jest obowiązkowe. Klienci indywidualni muszą zostać poinformowani w przypadku umieszczenia ich w rejestrze negatywnym. Dane z rejestru mogą być wykorzystywane wyłącznie do oceny wiarygodności kredytowej, zarządzania kredytem lub weryfikacji instrumentów płatniczych. Dane negatywne mogą być przechowywane minimalnie rok a maksymalnie 10 lat. Niedawno weszło w życie prawo, które zezwala na prowadzenie rejestru danych pozytywnych przez Bank Narodowy.

W Irlandii 30 firm, które są członkami Irlandzkiego Biura Kredytowego przekazuje co miesiąc informacje dotyczące bilansu każdej pożyczki oraz długu, jak również historii ostatnich 24 spłat. Ważną informacją jest też fakt, ze po udzieleniu podpisanej zgody pożyczkobiorcy, biuro ma prawo przechowywać dane klienta przez 5 lat po dacie wygaśnięcia umowy kredytowej. Kredytobiorcy na swoje własne życzenie mogą otrzymać kopię informacji przekazywanej instytucji kredytowej przez biuro kredytowe. Kredytobiorca ma prawo usunięcia informacji lub korektę danych, w przypadku gdy okaże się, że dane są niekompletne, nieprawidłowe lub niezgodne z celem dla którego są przechowywane.

We Włoszech funkcjonują dwa odrębne biura kredytowe: CTC i CRIF. CTC stworzony został przez instytucje finansowe, a funkcjonuje na zasadzie non-profit. Zajmuje się on rejestrem negatywnym i obejmuje 90% włoskiego rynku kredytowego. Informacje dotyczące  klientów są uaktualniane co miesiąc. CRIF jest największym prywatnym biurem kredytowym we Włoszech. Przechowuje zarówno negatywne jak i pozytywne informacje o każdego rodzaju kredytach. Dane podstawowe zawierać muszą: Imię, nazwisko, adres, NIP, liczbę niespłaconych rat oraz informację o kredytach, które zostały ewentualnie poręczone.

Biura kredytowe, które są najbardziej rozwiniętymi biurami w Europie znajdują się w Wielkiej Brytanii. Przyjął się tutaj wzór amerykański, z bardzo dużym udziałem prywatnych biur kredytowych i amerykańskich firm jak Equifax i Experian. Informacje przechowywane w biurach pochodzą przeważnie od banków, firm telekomunikacyjnych, instytucji finansowych jak również przedsiębiorstw użytku publicznego. Wszystkie biura przekazują zarówno informacje pozytywne jak i negatywne. Angielskie biura kredytowe posiadają informacje zawarte na listach wyborczych. Jest to o tyle istotnym czynnikiem gdyż, zarówno w Wielkiej Brytanii jak również w USA biura kredytowe dokonują weryfikacji danych adresowych obywateli, natomiast w innych krajach odbywa się to poprzez numer identyfikacyjny.

Biuro Informacji kredytowej (BIK) jest doskonale prosperującym biurem tego typu w Polsce. Założone zostało w 1997 roku przez Związek Banków Polskich, a jego najważniejszym zadaniem jest obsługa bazy informacji dotyczącej zobowiązań klientów w bankach.

Baza uzupełniana jest samodzielnie przez banki i stanowi zbiór wszystkich informacji, które pomagają lub zaprzepaszczają możliwość otrzymania kredytu lub innej formy oferowanej przez bank. Doskonałą platformą, która pomóc może w odczytaniu raportu jest strona www.analizatorbik.pl. Serwis tworzony jest przy współpracy ze specjalistami z dziedziny finansów, którzy od lat, szczególną uwagę poświęcili rynkowi kredytowemu. Platforma Analizator BIK dzięki nowoczesnym technologiom w bezpieczny sposób skanuje treść raportu, który przedstawiony zostaje w jasny i prosty sposób. Projekt znalazł uznanie Unii Europejskiej i został współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka.

Analizując instytucje kredytowe nie sposób nie wspomnieć o przypadku francuskim. Panujące we Francji restrykcyjne prawo o ochronie danych, uniemożliwia powstawanie biur kredytowych. We Francji istnieje obecnie tylko Francuski Centralny Rejestr Kredytowy, który prowadzony jest przez Bank Francji. Gromadzi on negatywne informacje o incydentach w spłacaniu kredytów w dwóch podstawowych bazach. Bazy te dotyczą przedsiębiorstw oraz gospodarstw kredytowych. Celem istnienia takiego rejestru jest zapewnienie potrzeb kredytowych klientów bez ponoszenia nadmiernego ryzyka przez banki oraz dostarcza użytecznych narzędzi przy podejmowaniu decyzji finansowych.

Wnioski nasuwają się same -  BIK, w swoich lokalnych odmianach, w każdym państwie jest instytucją niezbędną. Dzięki nim klient, może sprawdzić siebie ale i też potencjalnego kontrahenta pod kątem wiarygodności, co znacząco wykracza poza przypisywaną im rolę bycia wyłącznie stróżami służącymi bankom.